DEFINICJA DYSCYPLINY THAIBOXING
Thaiboxing jest formą walki ciągłej, podczas której techniki bokserskie, kopnięcia, uderzenia łokciami i
kolanami wykonywane są z pełną siłą w dozwolone miejsca. Dozwolone są rzuty i obalenia, dozwolony
jest klincz i ściąganie głowy przeciwnika zadając jednocześnie wszystkie dozwolone techniki.
Klinczowanie może trwać dopóki chociaż jeden klinczujący jest aktywny. Uderzenia, które nie są
zadawane z pełną siłą nie są oceniane przez Sędziów.
Zawody w Thaiboxing mogą być rozgrywane tylko w obecności zespołu ratowniczo- medycznego.
Jeśli w artykułach i punktach regulaminu Thaiboxing pada określenie „zawodnik” jest to tożsame z
pojęciem „zawodniczka”.
Art.1 RING i WYPOSAŻENIE RINGU
Walki toczone są tylko na ringu o ściśle określonych parametrach, który jest odpowiednio wyposażony.
1.1 Rozmiary.
Walki odbywają się na ringu o powierzchni kwadratowej. Najmniejszy obszar ringu powinien
wynosić 490cm X 490cm, a największy 750cm X 750cm mierzonym w kwadracie utworzonym
przez liny.
1.2 Liny.
Olinowanie ringu stanowią cztery liny o średnicy od 3 do 5 cm przeciągnięte na wysokości
40cm, 70cm, 100cm i 130cm. Liny powinny być opięte miękkim materiałem lub suknem, silnie
naciągnięte i przymocowane do słupków znajdujących się w czterech narożnikach,
odpowiednio zabezpieczonych. W celu uniknięcia rozsuwania się lin należy złączyć je po każdej
stronie dwoma prostopadłymi poprzeczkami z miękkiego materiału.
1.3 Podłoga.
Podłoga ringu powinna być mocna, równa i występować poza liny co najmniej 50 cm z każdej
strony. Musi być wyłożona masą gąbczastą o grubości do 2-4 cm i pokryta mocno naciągniętą
tkaniną.
1.4 Schodki.
Przy dwóch narożnikach leżących po przekątnej ustawia się stopnie ułatwiające wejście i
zejście zawodnikom i sekundantom, a w narożniku neutralnym lekarzowi oraz sędziemu.
1.5 Narożniki.
W narożnikach koloru niebieskiego i czerwonego powinny znajdować się krzesła oraz wiaderka
(plastikowe). Czerwony narożnik powinien znajdować się po lewej stronie patrząc od stolika
Sędziego głównego.
1.6 Ustawienie.
Ring powinien być ustawiony w bezpiecznej odległości od ściany i innych przeszkód. Ściany
znajdujące się blisko ringu powinny być zabezpieczone miękkimi materiałami.
1.7 Wyposażenie.
Na wyposażenie ringu składają się:
1.7.1 Po dwa krzesła w narożnikach czerwonym i niebieskim dla sekundantów.
1.7.2 Stół i krzesła dla komisji sędziowskiej (min.4 miejsca) oraz pojedyncze krzesła i stoliki
dla Sędziów punktowych (3 zestawy).
1.7.3 Dwa stopery i jeden gong.
1.7.4 Mikrofon.
1.7.5 Dwa mopy do ścierania wody lub innych substancji z ringu umieszczone w
narożnikach czerwonym i niebieskim.
1.7.6 Rękawiczki jednorazowe dla sędziów prowadzących walki w ringu.
Art.2 SPRZĘT DO WALKI
2.1 RĘKAWICE
2.1.1 Rękawice powinny być dostarczone przez organizatora zawodów.
2.1.2 Rękawice dla obu zawodników powinny być tej samej marki.
2.1.3 Kolor rękawic turniejowych zawodników musi odpowiadać kolorowi ich narożnika
(czerwony lub niebieski). Rękawice muszą być zatwierdzone przez Sędziego głównego
zawodów. Zawodnicy mogą używać własnych rękawic jeżeli są tej samej marki co
dostarczone przez organizatora i musi je zatwierdzić Sędzia główny zawodów.
2.1.4 W wyjątkowych sytuacjach Sędzia główny zawodów może dopuścić inny kolor rękawic
niż niebieski (muszą być to jednak rękawice tej samej marki co dostarczone przez
organizatora).
2.1.5 Zawodnicy używają rękawic o wadze 10 uncji (284 gramów) we wszystkich kategoriach
wagowych.
2.2 BANDAŻE
2.2.1 Do owijania dłoni zawodnika używa się bandaży lub taśm ochronnych, o wymiarach do
5 metrów długości i 5 centymetrów szerokości. Taśmy ochronne mogą być fabrycznie
zakończone rzepem.
2.2.2 Zakazane jest używanie przylepców oraz elementów twardych do ochrony dłoni.
2.2.3 Zakazane jest używanie żelowych rękawiczek jako ochrony dłoni zawodnika.
2.2.4 Sędzia ringowy sprawdza na ringu bandaże/taśmy ochronne zawodnika przed
założeniem rękawic.
2.3 KASK
2.3.1 Zawodnik w czasie walki musi używać kasku wykonanego ze skóry bądź tworzywa
sztucznego, który zakrywa boki, tył i górę głowy.
2.3.2 Kolor kasku zawodnika musi odpowiadać kolorowi jego narożnika (czerwony lub
niebieski). Kask musi być zatwierdzony przez Sędziego głównego zawodów. Zawodnicy
mogą używać własnych kasków jeżeli są tego samego koloru co narożnik z którego
wychodzą do walki.
2.3.3 W wyjątkowych sytuacjach Sędzia główny zawodów może dopuścić inny kolor kasku
niż niebieski.
2.4 POZOSTAŁY SPRZĘT DO WALKI
2.4.1 Zawodnik w czasie walki musi mieć założony ochraniacz genitaliów, który powinien być
wykonany z metalu.
2.4.2 Zawodnik w czasie walki musi mieć założony ochraniacz szczęki. W sytuacji gdy
zawodnik nosi aparat korygujący zgryz ochraniacz szczęki musi zakrywać go w całości.
2.4.3 Zawodnik musi używać elastycznych ochraniaczy na łokcie. Kolor ochraniaczy powinien
być zgodny z kolorem narożnika z którego zawodnik wychodzi do walki. W
wyjątkowych sytuacjach Sędzia główny może dopuścić inny kolor ochraniaczy na łokcie
niż niebieski.
2.4.4 Zawodnik w czasie walki musi używać elastycznych ochraniaczy na golenie i stopy
(łączony). Kolor ochraniaczy powinien być zgodny z kolorem narożnika z którego
zawodnik wychodzi do walki. W sytuacjach wyjątkowych Sędzia główny zawodów
może dopuścić inny rodzaj ochraniaczy na golenie i stopy jednak musi on być
akceptowalny przez obu zawodników. Pod ochraniacze nie wolno wkładać żadnych
przedmiotów.
2.4.5 Zawodnik, który walczy w grupie wiekowej junior w czasie walki obowiązkowo musi
mieć założone ochraniacze na kolana. Kolor ochraniaczy powinien być zgodny z
kolorem narożnika z którego zawodnik wychodzi do walki. W wyjątkowych sytuacjach
Sędzia główny może dopuścić inny kolor ochraniaczy na kolana.
2.4.6 Zawodniczka w czasie walki musi używać ochraniacza klatki piersiowej.
2.4.7 Sprzęt nie może stwarzać zagrożenia dla zawodnika lub jego rywali. O jego
dopuszczeniu (w sytuacjach wątpliwych) decyduje Sędzia ringowy w porozumieniu z
Sędzią głównym.
Art.3 STRÓJ DO WALKI
3.1 Zawodnicy muszą być ubrani w spodenki o nogawkach maksymalnie do połowy uda w
kolorze odpowiadającym kolorowi narożnika z którego zawodnik wychodzi do walki.
Zawodnik w narożniku czerwonym powinien mieć spodenki czerwone, a w narożniku
niebieskim, niebieskie. Dopuszczalne jest aby zawodnicy walczyli w spodenkach o
różnych kolorach. Niedozwolone jest aby spodenki posiadały kieszenie lub jakiekolwiek
rzepy oraz by pas był w jakikolwiek sposób zwinięty.
3.2 Zawodniczki muszą mieć ubrane krótkie spodenki maksymalnie do połowy uda i
koszulkę bez rękawów (top). Zawodniczka w narożniku czerwonym powinna mieć
spodenki i top czerwone, a w narożniku niebieskim, niebieskie. Dopuszczalne jest aby
zawodniczki walczyły w spodenkach i topach o różnych kolorach. Niedozwolone jest
aby spodenki posiadały kieszenie lub jakiekolwiek rzepy oraz by pas był w jakikolwiek
sposób zwinięty.
3.3 Zabrania się noszenia ozdób podczas walki (łańcuszki, naszyjniki i inna biżuteria).
3.4 Zawodniczki w czasie walki nie mogą nosić siatek na włosy, spinek lub innych wsuwek
do włosów.
3.5 Paznokcie zawodnika muszą być krótko i równo obcięte.
3.6 Zabrania się noszenia długich włosów i brody (dopuszcza się brodę o długości 2 cm).
Dozwolone jest noszenie wąsów o ile nie wystają poza wargi.
3.7 Niedozwolone jest stosowanie wazeliny, tłuszczu, maści ziołowych oraz substancji
czynnych na ciele zawodnika lub jego rękawicach.
3.8 Sędzia ringowy nie pozwala uczestniczyć w walce zawodnikowi ubranemu
niewłaściwie. W przypadku gdy ubranie lub sprzęt zawodnika przemieszczą się Sędzia
ringowy przerywa walkę w celu ich poprawienia.
Art.4 BADANIA LEKARSKIE I WAŻENIE ZAWODNIKÓW
4.1 Ważenie zawodników musi odbywać się co najmniej dwie godziny przed pierwszą
walką.
4.2 Podczas ważenia musi być obecnych co najmniej dwóch sędziów wchodzących w skład
zespołu obsługującego dane zawody.
4.3 W sytuacji dużej liczby zgłoszonych zawodników powinny być co najmniej dwa
stanowiska do ważenia. Przyjmuje się, że jedno stanowisko wagowe powinno
obsługiwać do 100 osób.
4.4 Nie ma tolerancji wagowej dla zawodników i zawodniczek.
4.5 W przypadku zawodów o charakterze turniejowym trwającym dłużej niż jeden dzień,
kategoria wagowa zawodnika zostaje ustalona podczas ważenia w pierwszym dniu.
Zawodnik może być ważony w każdym dniu, w którym bierze udział w walce. Jego
waga musi się mieścić za każdym razem w kategorii wagowej ustalonej pierwszego
dnia.
4.6 Ważenie zawodnika może odbywać się tylko raz dziennie. Uzyskana waga podczas
takiego ważenia jest ostateczna.
4.7 Na oficjalną wagę zawodnik stawia się z ważną książeczką sportowo–lekarską lub
zaświadczeniem lekarskim o dopuszczeniu do rywalizacji pełno-kontaktowej,
wypełnioną deklaracją zawodniczą, aktualnym ubezpieczeniem NNW oraz każdym
innym dokumentem wymaganym przez PZKB lub organizatora zawodów w terminie ich
rozgrywania. Zawodnik może się ważyć jedynie w spodenkach a zawodniczka w stroju
kąpielowym (lub stroju sportowym).
4.8 Organizator zawodów ma obowiązek przygotować jedno pomieszczenie na szatnię dla
zawodniczek, które będzie wyraźnie oznaczone. Nie dozwolone jest aby z tego
pomieszczenia korzystali zawodnicy lub jakiekolwiek inne osoby. Brak takiego
pomieszczenia uniemożliwia przeprowadzenie wagi.
4.9 Legalizowane urządzenia do ważenia dostarcza organizator zawodów.
4.10 Badania lekarskie dla zawodników formuły Thaiboxing powinny być wykonane w
przychodni uprawnionej do orzekania w sporcie. Ważność badań potwierdzają:
pieczątka imienna lekarza medycyny sportowej i nagłówkowa przychodni sportowo –
lekarskiej (lub prywatnej praktyki lekarskiej). Dozwolone są również orzeczenia
wydane w formie zaświadczeń o braku przeciwskazań do udziału w zawodach
kickboxingu. Nieczytelne, przekreślone lub poprawione daty i podpisy uniemożliwiają
start w zawodach. Badania lekarskie muszą być ważne w trakcie całych zawodów.
4.11 Zawodnik może startować tylko w jednej kategorii wagowej.
Kategorie wagowe w Thaiboxing są jak poniżej:
Juniorzy Seniorzy Kobiety
do 50 kg do 57 kg do 50 kg
powyżej 50 kg do 54 kg powyżej 57 kg do 60 kg powyżej 50 kg do 54 kg
powyżej 54 kg do 57 kg powyżej 60 kg do 63,5 kg powyżej 54 kg do 57 kg
powyżej 57 kg do 60 kg powyżej 63,5 kg do 67 kg powyżej 57 kg do 60 kg
powyżej 60 kg do 63,5 kg powyżej 67 kg do 71 kg powyżej 60 kg do 63,5 kg
powyżej 63,5 kg do 67 kg powyżej 71 kg do 75 kg powyżej 63,5 kg do 67 kg
powyżej 67 kg do 71 kg powyżej 75 kg do 81 kg powyżej 67 kg do 71 kg
powyżej 71 kg do 75 kg powyżej 81 kg do 86 kg powyżej 71 kg do 75 kg
powyżej 75 kg do 81 kg powyżej 86 kg do 91 kg powyżej 75 kg
powyżej 81 kg do 86 kg powyżej 91 kg
powyżej 86 kg do 91 kg
powyżej 91 kg
Art.5 RUNDY
5.1 Walka w konkurencji seniorów trwa 3 trzyminutowe rundy przedzielone
jednominutowymi przerwami.
5.2 Walka w konkurencji seniorek, juniorów i juniorek trwa 3 dwuminutowe rundy
przedzielone jednominutowymi przerwami.
5.3 Udzielenie zawodnikowi uwagi w trakcie walki jest wliczane w czas walki.
5.4 Każde oficjalne zatrzymanie walki w celu przekazania ostrzeżenia, odjęcia punktu,
poprawy ubioru lub ochraniaczy nie jest wliczane w czas walki.
5.5 W przypadku konieczności udzielenia pomocy lekarskiej zawodnikowi, Sędzia ringowy
ma obowiązek zatrzymać czas walki od momentu podejścia lekarza/ratownika
medycznego do zawodnika i wznowić go wraz z ponownym rozpoczęciem walki.
Lekarz/ratownik medyczny udzielający pomocy zawodnikowi ma 2 (dwie) minuty czasu
w całej walce na jego opatrzenie.
Art.6 LIMITY WIEKOWE
6.1 Zawodnicy walczą w ściśle określonych grupach wiekowych:
6.1.1 juniorzy i juniorki: 17-19 lat (skończone 17 lat do dnia 19 urodzin)
6.1.2 seniorzy i seniorki: 19-45 lat (skończone 19 lat do 45 urodzin)
6.2 Zawodnicy mogą startować jedynie w swoich grupach wiekowych.
6.3 W walkach sparringowych dopuszcza się wspólny start juniorów i seniorów.
Art.7 SEKUNDANCI
7.1 Każdy zawodnik może mieć dwóch sekundantów (jednego sekundanta, jednego
asystenta), którzy są zobowiązani do przestrzegania poniższych przepisów:
7.1.1 W trakcie przerwy wyłącznie sekundant i jego asystent mogą wejść na podłogę
ringu, lecz tylko jeden może wejść na powierzchnię walki (ograniczoną linami). Obaj
muszą być w strojach sportowych; niedozwolone jest noszenie jeansów, czapek,
pantofli, klapek, toreb lub saszetek.
7.1.2 Podczas walki żaden z sekundantów nie może przebywać w obrębie krawędzi
ringu. Przed rozpoczęciem każdej rundy muszą oni usunąć z powierzchni ringu stołek,
ręcznik, wiaderko jak również wytrzeć powierzchnię ringu tak, aby była sucha.
7.1.3 W trakcie wykonywania swoich obowiązków sekundant musi mieć ręcznik.
Sekundant może poddać swojego zawodnika w każdej chwili prowadzonej walki.
Wrzuca on wtedy ręcznik do ringu by przerwać walkę.
WYJĄTEK: sekundant nie może tego zrobić w momencie gdy jego zawodnik jest liczony
przez Sędziego ringowego.
7.1.4 Sekundantom nie wolno udzielać jakichkolwiek rad lub motywować swojego
zawodnika w trakcie rundy. Niedozwolone są głośne okrzyki, uderzanie w podłogę
ringu, filmowanie walki lub jakiekolwiek inne zachowania łamiące postanowienia
punktów 7.1.1., 7.1.2 i 7.1.3
Sędzia ringowy w przypadku braku reakcji na swoje uwagi wobec sekundantów może
w każdej chwili udzielić kary zawodnikowi, którego sekundanci łamią regulamin. W
sytuacjach skrajnych (brak reakcji sekundantów na uwagi Sędziego ringowego, brak
reakcji na udzielone zawodnikowi kary za zachowanie sekundantów) Sędzia ringowy
może odsunąć sekundanta z zajmowanego narożnika.
7.1.5 Przynajmniej jeden z sekundantów musi być pełnoletni.
Art.8 SĘDZIOWIE
Art.8.1 WARUNKI OGÓLNE
8.1.1 Zawody w Thaiboxing mogą sędziować tylko i wyłącznie licencjonowani sędziowie
Polskiego Związku Kickboxingu.
8.1.2 Obsada sędziowska zawodów powinna składać się z: Sędziego głównego, Sędziego
ringowego, przynajmniej trzech Sędziów punktowych, Sędziego czasowego, Sędziego
wagowego oraz Sekretarza i Spikera zawodów. Obsada funkcji Sekretarza i Spikera
zawodów należy do obowiązków organizatora zawodów. Funkcja Delegata sportowego
PZKB jest rozdzielna z funkcją sędziego i w żadnej sytuacji nie może być łączona.
8.1.3 Żaden z sędziów wymienionych w pkt.8.1.2 nie może występować w charakterze
menadżera drużyny, trenera lub sekundanta w trakcie tych samych zawodów.
8.1.4 W uzasadnionych sytuacjach dopuszcza się możliwość łączenia funkcji Sędziego
punktowego i Sędziego czasowego. Decyzję tę podejmuje Sędzia główny zawodów,
fakt ten powinien być odnotowany w protokole zawodów.
8.1.5 Funkcja Sędziego wagowego może być łączona z funkcjami sędziów wymienionych w
pkt.8.1.2.
8.1.6 Oficjalnym strojem sędziowskim są czarne spodnie materiałowe (jeans jest
zabroniony), pasek do spodni w kolorze czarnym, biała koszula z krótkim rękawem z
emblematem PZKB, lekkie czarne obuwie sportowe, rękawiczki jednorazowe. Zamiast
koszuli dozwolona jest koszulka polo w kolorze czarnym z emblematem PZKB.
8.1.7 Sędziowie i Delegat Sportowy PZKB mają zapewnione zakwaterowanie i wyżywienie,
którego koszt ponosi w całości organizator zawodów. Wynagrodzenie sędziów i
delegata sportowego PZKB (wraz z kosztami podróży) jest zobowiązaniem organizatora
zawodów (&2 Regulaminu finansowego sędziów). W określonych sytuacjach koszty
sędziowskie może ponosić bezpośrednio PZKB (&2 Regulaminu finansowego sędziów).
Art.8.2 SĘDZIA GŁÓWNY
8.2.1 Sędzia główny sprawuje całościowy nadzór nad zawodami i jest zwierzchnikiem
wszystkich sędziów na danych zawodach. Sędzia główny może delegować kierownika
ringu na którego sceduje część swoich obowiązków.
8.2.2 Sędzia główny czuwa nad prawidłowym przebiegiem walk pod względem
przestrzegania regulaminu Thaiboxing przez zawodników, sekundantów, trenerów i
pozostałych sędziów.
8.2.3 Jeśli któryś sędzia wykonuje swoje obowiązki niewłaściwie, nieskutecznie lub narusza
regulaminy Sędzia główny powinien pouczyć go. Gdy uwagi są nieskuteczne powinien
odsunąć takiego sędziego od pełnionych obowiązków (i jeżeli jest możliwość to
zastąpić go inną uprawnioną osobą do sędziowania).
8.2.4 Sędzia główny kontroluje karty punktowe i prawidłowość punktacji.
8.2.5 Sędzia główny współpracuje z Delegatem Sportowym PZKB przez czas trwania
zawodów i przygotowuje komunikat końcowy z imprezy.
8.2.6 Sędzia główny może wykonywać funkcję Sędziego ringowego, Sędziego punktowego
lub Sędziego czasowego w trakcie tych samych zawodów.
8.2.7 Sędzia główny wspólnie z Delegatem Sportowym PZKB przyjmuje i rozpatruje
wniesione protesty w obszarach do których został powołany (patrz pkt.8.2.2)
8.2.8 Sędzia główny przygotowuje rozliczenie finansowe sędziów i przedstawia je
Delegatowi Sportowemu PZKB do zatwierdzenia. Zatwierdzone rozliczenie finansowe
jest przedkładane organizatorowi zawodów.
8.2.9 W zawodach niższej rangi Sędzia główny może łączyć swoją funkcję z funkcją Sędziego
ringowego, Sędziego punktowego lub Spikera.
Art.8.3 SĘDZIA RINGOWY
8.3.1 Najważniejszym obowiązkiem Sędziego ringowego jest zapewnienie maksymalnego
bezpieczeństwa zawodnikom w trakcie walki w oparciu o obowiązujący regulamin.
8.3.2 Sędzia ringowy musi bezwzględnie przestrzegać przepisów oraz sędziować bezstronnie
i sprawiedliwie.
8.3.3 Sędzia ringowy ma obowiązek kontrolować walkę przez cały czas jej trwania, chronić
słabszego zawodnika przed nadmiernymi urazami oraz obserwować zachowanie
sekundantów w obu narożnikach.
8.3.4 Sędzia ringowy w trakcie walki współpracuje ze składem sędziowskim.
8.3.5 Sędzia ringowy ma obowiązek przed każdą walką sprawdzić strój i sprzęt zawodników.
8.3.6 Sędzia ringowy ma obowiązek sprawdzenia przed każdą walką stan ringu, a przed każdą
kolejną rundą sprawdzić czy na ringu nie znajdują się przedmioty nie będące na
wyposażeniu ringu (ring ma być „wolny”) oraz czy podłoga ringu jest sucha i nie stwarza
zagrożenia dla walczących zawodników.
8.3.7 Sędzia ringowy ma obowiązek dopilnować by zawodnicy przed rozpoczęciem walki
oraz po ostatniej rundzie podali sobie ręce. Zawodnicy powinni w sportowym geście
stuknąć się rękawicami pokazując tym samym, że walka odbywa się w sportowym i
przyjacielskim duchu i jest zgodna z regulaminem Thaiboxing.
8.3.8 Sędzia ringowy ma obowiązek poinformować zawodników o ilości rund w walce i
obowiązującym regulaminie oraz słownego poinformowania zawodników o numerze
rozpoczynającej się rundy.
8.3.9 Sędzia ringowy daje znak do rozpoczęcia i zakończenia walki.
8.3.10 Sędzia ringowy korzysta z następujących komend (na zawodach krajowych komendy
wydawane są w języku polskim lub angielskim):
STOP („zatrzymanie walki”)
FIGHT/WALCZ („rozpoczęcie walki”)
BREAK („przerwanie walki i cofnięcie się o krok”)
STOP TIME/CZAS STOP („zatrzymanie czasu walki”)
TIME/CZAS („uwaga! Czas”)
GLOVES UP/GARDA („unieśrękawice”)
8.3.11 Sędzia ringowy ma obowiązek zareagować gdy zawodnik łamie przepisy. Powinien
natychmiast przerwać walkę i odpowiednim sygnałem lub gestem pokazać/powiedzieć
jakie przewinienie popełnił zawodnik. Sygnał (lub gest) musi być jasny i zrozumiały dla
zawodnika.
8.3.12 Sędzia ringowy ma obowiązek stosować kary w sposób systematyczny czasie całej
walki.
8.3.13 Sędzia ringowy w przypadku udzielenia upomnienia (uwagi) nie zatrzymuje czasu walki;
zawodnikowi winnemu przekazuje informację o popełnionym wykroczeniu w sposób
krótki, czytelny i zrozumiały z uwzględnieniem panującej sytuacji na ringu (w razie
zagrożenia zdrowia zawodnika ma obowiązek przerwać walkę, następnie udzielić
upomnienia a następnie walkę wznowić).
8.3.14 Sędzia ringowy w przypadku udzielenia ostrzeżenia musi bezwzględnie zatrzymać czas,
odesłać przeciwnika do neutralnego narożnika a zawodnikowi winnemu ogłosić
ostrzeżenie. Wydawane ostrzeżenie musi być czytelne i zrozumiałe dla zawodnika. Po
udzieleniu ostrzeżenia zawodnikowi, Sędzia ringowy przekazuje tą samą informację
Sędziemu głównemu a następnie wznawia walkę w centralnym miejscu ringu.
8.3.15 Sędzia ringowy może zdyskwalifikować zawodnika bez konieczności udzielenia
ostrzeżeń gdy ten w sposób rażący i niebezpieczny łamie regulamin Thaiboxing.
Natychmiastowa dyskwalifikacja zawodnika może nastąpić również gdy ten nie słucha
komend, poleceń, celowo obraża sędziów (słownie) lub zachowuje się w inny,
nieregulaminowy sposób.
8.3.16 Sędzia ringowy ma prawo zakończyć walkę jeśli widzi, że jeden z zawodników jest
zdeklasowany przez drugiego. Poprzez zdeklasowanie zawodnika rozumie się takie
zachowanie zawodnika, które może prowadzić do jego kontuzji lub innego ciężkiego
urazu (np. unikanie walki, odwracanie głowy lub całego ciała, uderzanie na oślep,
obrona pasywna rozumiana jako zasłona gardą lub też obrona nieskuteczna).
8.3.17 Sędzia ringowy ma prawo zakończyć walkę jeśli widzi, że jeden z zawodników jest
kontuzjowany. Przed podjęciem takiej decyzji Sędzia ringowy obowiązkowo konsultuje
się z lekarzem. Po konsultacji ma obowiązek zastosować się do decyzji lekarza. Decyzja
lekarza jest ostateczna i nie podlega zmianie.
8.3.18 Sędzia ringowy ma prawo zakończyć walkę jeśli widzi, że zawodnicy nie wykazują chęci
do walki lub że celowo jej unikają. Zmiana werdyktu może nastąpić tylko po konsultacji
z Sędzią głównym zawodów.
8.3.19 Sędzia ringowy jest zobowiązany do przerywania klinczu w przypadku gdy uzna, że jest
on nieaktywny (to jest gdy przynajmniej jeden z zawodników nie podejmuje wymiany
kopnięć lub uderzeń i przystawia biodra do przeciwnika lub „przykleja” się całym
ciałem do niego).
8.3.20 Sędzia ringowy może wstrzymać liczenie zawodnika, jeżeli drugi zawodnik opóźnia
przejście do neutralnego narożnika lub wyjdzie z niego przed zakończeniem liczenia.
8.3.21 Po rundzie finałowej Sędzia ringowy powinien zebrać karty punktowe od Sędziów
punktowych i sprawdzić je przed przekazaniem Sędziemu Głównemu.
8.3.22 Sędziemu ringowemu nie wolno określać zwycięzcy poprzez uniesienie ręki zawodnika
lub w jakikolwiek inny sposób przed obwołaniem zwycięzcy przez Sędziego Głównego.
8.3.23 Obowiązkiem Sędziego ringowego jest interpretowanie przepisów oraz podejmowanie
decyzji w każdej nie wymienionej w przepisach sytuacji.
Art.8.4 SĘDZIA PUNKTOWY
8.4.1 Obowiązkiem Sędziego punktowego jest samodzielna ocena walki (czyli każdej rundy
osobno) zgodnie z regulaminem Thaiboxing.
8.4.2 Sędzia punktowy ma obowiązek dokładnie śledzić przebieg rundy, a po jej zakończeniu
wpisać rezultat w karty punktowe. W trakcie trwania rundy zabronione jest
wykonywanie notatek.
8.4.3 Suma punktów z każdej rundy wyłania zwycięzcę walki. W przypadku wartości
remisowych podczas zawodów turniejowych Sędzia punktowy musi wskazać zwycięzcę
pojedynku na podstawie warunków z artykułów 9 i 10
8.4.4 Sędzia punktowy musi podpisać wypełnioną przez siebie kartę punktową.
Niedozwolone jest przeprawianie wprowadzonych zapisów. W przypadku pomyłki w
zapisie rundy należy wartość wprowadzoną omyłkowo przekreślić i wpisać obok
wartość poprawną. Obok zapisu korygującego należy złożyć swój podpis.
8.4.5 Podczas walki Sędziemu punktowemu nie wolno omawiać żadnych tematów z innymi
sędziami lub osobami postronnymi, z wyjątkiem Sędziego ringowego. Jeśli to konieczne
Sędzia punktowymoże poinformować Sędziego ringowego o zaistniałych w czasie walki
incydentach takich jak: nieodpowiednie zachowanie sekundanta, złamanie regulaminu
przez zawodnika, rozluźniona lina lub jakichkolwiek innych, które uszły uwadze
Sędziego ringowego.
8.4.6 Sędzia punktowy ocenia walkę na stanowisku, które jest oddzielone od widowni i
innych stanowisk Sędziów punktowych.
8.4.7 Sędzia punktowy powinien pozostać na swoim miejscu aż do momentu ogłoszenia
werdyktu.
Art.8.5 SĘDZIA CZASOWY
8.5.1 Głównym obowiązkiem Sędziego czasowego jest mierzenie czasu każdej rundy, liczenie
rund i czasu przerw pomiędzy rundami.
8.5.2 Dziesięć sekund przed rozpoczęciem każdej rundy, mierzący czas musi zasygnalizować
sekundantom by opuścili ring.
8.5.3 Mierzący czas powinien zasygnalizować rozpoczęcie i zakończenie rundy posługując się
dźwiękiem gongu lub dzwonka.
8.5.4 Sędzia czasowy ma obowiązek przerwać pomiar czasu na każde żądanie sędziego
ringowego.
8.5.5 Tylko Sędzia ringowy może wydać polecenie wznowienia pomiaru czasu przez Sędziego
czasowego.
8.5.6 Sędzia czasowy nie może sygnalizować zakończenia rundy w sytuacji, gdy Sędzia
ringowy jest w trakcie liczenia zawodnika. Sygnał końca rundy może zabrzmieć dopiero
po podjęciu decyzji o wznowieniu walki przez Sędziego ringowego.
8.5.7 Punktu 8.5.6 nie stosuje się w ostatniej rundzie walki.
8.5.8 Sędzia czasowy nie ma prawa samodzielnie przerwać pomiaru czasu.
8.5.9 W sytuacji gdy sędzia ringowy nie wyda Sędziemu czasowemu polecenia zatrzymania
czasu a sytuacja na ringu tego wymaga, Sędzia czasowy ma obowiązek natychmiast
zasygnalizować ten fakt sędziemu prowadzącemu walkę.
8.5.10 Sędzia czasowy ma obowiązek mierzyć czas interwencji lekarza/ratownika medycznego
w trakcie całej walki. Po wykorzystaniu czasu na pomoc medyczną Sędzia czasowy
natychmiast informuje o tym fakcie Sędziego ringowego.
Art.8.6 SĘDZIA WAGOWY
8.6.1 Obowiązkiem Sędziego wagowego jest sprawdzenie legalizacji wagi przed
rozpoczęciem zawodów.
8.6.2 Sędzia wagowy decyduje o tym kto, w jakiej kolejności i kiedy może zostać poddany
oficjalnemu ważeniu.
8.6.3 Tylko Sędzia wagowy ma prawo podać wagę zawodnika, która zostanie wpisana do
protokołu zawodów.
8.6.4 Sędzia wagowy ma obowiązek zweryfikowania danych zawodnika, który jest oficjalnie
ważony.
8.6.5 Sędzia wagowy może nie dopuścić zawodnika do oficjalnego ważenia jeśli ten zgłosił
się do pomiaru wagi w ubraniu, okryciu wierzchnim lub w butach.
8.6.6 W trakcie ważenia zawodniczek funkcję Sędziego wagowego powinna pełnić kobieta.
Art.8.7 SPIKER ZAWODÓW,SEKRETARZ ZAWODÓW
Obowiązkiem spikera jest:
Ogłaszanie numeru walki, kategorii wagowej i wiekowej, w której będzie
rozgrywana dana walka.
Przyporządkowanie koloru narożników do nazwisk zawodników i nazw klubów,
które zawodnicy reprezentują.
Ogłoszenie nazwisk zawodników, którzy muszą czekać przygotowani do
następnej walki.
Ogłoszenie numeru, początku i końca każdej rundy (jeżeli funkcję Spikera nie pełni
żaden z Sędziów punktowych, Sędzia czasowy lub Sędzia główny).
Ogłoszenie zwycięstwa poprzez podanie nazwiska zawodnika, nazwy klubu i koloru
narożnika.
Obowiązkiem Sekretarza zawodów jest pomoc Sędziemu głównemu w prowadzeniu
dokumentacji zawodów.
Sędzia główny może wyznaczyć Sekretarzowi zawodów dodatkowe zadania i
odpowiedzialności oprócz pełnienia funkcji Sędziego punktowego i Sędziego
ringowego.
Art.9 WERDYKTY SĘDZIOWSKIE
9.1 Wygrana na punkty – zawodnik wygrywa pojedynek przez otrzymanie większej liczby
punktów po zakończonej walce w wyniku zsumowaniu punktów ze wszystkich
stoczonych rund (decydują o tym Sędziowie punktowi).
9.2 Wygrana przez nokaut (KO) – gdy zawodnik po otrzymanym uderzeniu jest liczony przez
Sędziego ringowego i po 10 sekundach nie jest w stanie kontynuować walki. Sędzia
ringowy może przerwać licznie i zakończyć walkę już po 4 sekundach gdy stan
zawodnika wskazuje, że zagrożone jest jego zdrowie. Sędzia ringowy może odstąpić od
liczenia i zakończyć walkę przez nokaut jeśli zawodnik po otrzymanym uderzeniu
wymaga natychmiastowej pomocy medycznej.
9.3 Wygrana przez decyzję Sędziego ringowego (RSC) – Sędzia ringowy może zakończyć
starcie w następujących przypadkach:
9.3.1 Zdeklasowania – gdy występuje sytuacja z pkt. 8.3.16; Sędzia ringowy powinien
zatrzymać walkę i wskazać lepszego zawodnika jako zwycięzcę,
9.3.2 Kontuzji – gdy Sędzia ringowy zauważy, że jeden z zawodników odniósł kontuzję
lub ma inne fizyczne problemy uniemożliwiające kontynuowanie walki; Sędzia
ringowy powinien wstrzymać starcie by wskazać jego przeciwnika jako
zwycięzcę (decyzja powinna być poprzedzona konsultacją z
lekarzem/ratownikiem medycznym).
9.4 Wygrana przez poddanie (AB) – w sytuacji, gdy jeden z zawodników stwierdza
niemożność kontynuowania walki lub gdy został rzucony na ring ręcznik (przez
sekundanta zawodnika).
9.5 Wygrana przez nokaut techniczny (TKO) – gdy zawodnik zostanie trzykrotnie wyliczony
w przeciągu całej walki. W walce juniorów po drugim liczeniu Sędzia ringowy przerywa
pojedynek i ogłasza zwycięzcę pojedynku.
9.6 Wygrana przez walkower (WO) – gdy zawodnik nie stawi się na ringu mimo
wielokrotnego wezwania (minimum dwukrotne wyczytanie nazwiska i odczekanie 2
minut od ostatniego wyczytania).
9.7 Bez decyzji – gdy walka została zatrzymana przez zniszczenia ringu, zamieszki wśród
widowni lub jakąkolwiek inną przyczynę powodującą wstrzymanie zawodów. Takim
werdyktem może zakończyć się też pojedynek przerwany w pierwszej rundzie bez winy
żadnego z zawodników.
9.8 Remis – pojedynek może zakończyć się remisem tylko w rywalizacji drużyn.
Art.10 WYŁONIENIE ZWYCIĘZCY W WALCE THAIBOXING
10.1 Sędzia punktowy po zakończeniu każdej rundy ocenia walkę i na karcie punktowej
zaznacza zwycięzcę. Wyłonienie zwycięzcy rundy (oraz zwycięzcy całej walki) odbywa
się poprzez przyznanie odpowiedniej liczby punktów każdemu z zawodników.
10.2 Walkę wygrywa ten z zawodników który uzyska większą liczbę punktów chyba, że w
walce wydarzy się sytuacja opisana w paragrafie 9 (patrz punkty 9.2-9.8).
10.3 Punkty przyznawane są na podstawie zaobserwowanych skutecznych technik,
zgodnych ze stylem Thaiboxing: kopnięć, uderzeń kolanami, uderzeń łokciami, uderzeń
pięściami, obaleń i rzutów przez biodro. Nie punktuje się rzutów i obaleń, gdy zawodnik
wykonujący technikę po jej wykonaniu nie utrzyma pozycji stojącej.
10.4 Punktowana technika powinna być wykonana z pełną siłą oraz poparta skrętem
tułowia lub rotacją bioder i powinna wywołać wyraźne wrażenie na przeciwniku.
10.5 Punktowana technika powinna być czysto wyprowadzona w dozwoloną strefę trafień
lub pomimo obrony przełamywać blok przeciwnika i wywierać na nim wyraźne
wrażenie.
10.5.1. W Thaiboxing dozwolonymi strefami trafień są:
a) głowa (przód, boki, góra)
b) tułw (przód, boki, plecy ale nie kręgosłup)
c) nogi (na całej długości, również po przechwycie)
10.6 Wyniki rundy w walce Thaiboxing są następujące:
10.6.1 W przypadku wyrównanej rundy obydwaj zawodnicy otrzymują po 10
punktów (10:10),
10.6.2 Zawodnik, który wygrał rundę otrzymuje punktów 10, a jego przeciwnik 9
(10:9),
10.6.3 Zawodnik, który w sposób wyraźny i zdecydowany wygrał rundę otrzymuje
punktów 10 a jego przeciwnik 8 (10:8),
10.7 Zawodnik, który w danej rundzie był liczony przez Sędziego ringowego, traci jeden
punkt, który na kartach punktowych jest odejmowany od całkowitej liczby
otrzymanych punktów w rundzie.
10.8 Zawodnik, który w danej rundzie otrzymał ostrzeżenie skutkujące odjęciem punktu, na
koniec danej rundy ma odejmowany punkt od całkowitej liczby otrzymanych punktów
w rundzie.
10.9 Zawodnik otrzymuje 10 punktów, gdy:
10.9.1 Używa więcej technik Thaiboxing niż przeciwnik,
10.9.2 Używa technik Thaiboxing mocniej, dynamiczniej, agresywniej, niż przeciwnik,
10.9.3 Używa technik Thaiboxing powodując u przeciwnika widoczne
zmęczenie,
10.9.4 Używa w defensywie więcej technik Thaiboxing niż przeciwnik,
10.9.5 Wykonuje mniej technik (lub zachowań) łamiących regulamin (faule).
10.10 Technikami Thaiboxing są:
10.10.1 Kopnięcia: proste, boczne, okrężne, ukośne,zahaczające i opadające
wykonane na głowę lub tułw,
10.10.2 Kopnięcia wymienione w punkcie 10.10.1 wykonane po obrocie lub z
wyskoku,
10.10.3 Niskie kopnięcia atakujące całą długość nogi,
10.10.4 Uderzenia kolanem w głowę, w tułw oraz w udo,
10.10.5 Uderzenia łokciem w głowę, nogi lub w tułw (z zastrzeżeniem punktu
10.5.1.b)
10.10.6 Ciosy ręczne: proste, z dołu, sierpowe i grzbietem pięści (grzbietem pięści
również po obrocie),
10.10.7 Obalenia (zzastrzeżeniem punktu 10.3),
10.10.8 Rzuty przez biodro (z zastrzeżeniem punktu 10.3),
10.10.9 Podcięcia.
10.11 Dozwolone akcje w Thaiboxing to:
10.11.1 Walka w klinczu gdzie dozwolone są ataki kolanami w nogi przeciwnika (z
zastrzeżeniem punktu 8.3.19),
10.11.2 Przechwyt uderzenia nogą i technika/techniki kontrujące z wykorzystaniem
tylko dwóch kroków,
10.10.3 Przytrzymywanie zawodnika za głowę lub szyję przy ataku kolanem lub w celu
obalenia albo wykonania rzutu przez biodro,
10.10.4 Atakowanie upadającego zawodnika gdy nie było komendy „STOP”.
10.12 Techniki wymienione w punkcie 10.10, które nie spełniają kryteriów punktu 10.4 lub
tylko muskają albo ocierają zawodnika nie są brane pod uwagę przy wyłanianiu
zwycięzcy rundy.
10.13 W przypadku wyrównanej walki w danej rundzie, Sędzia punktowy aby wyłonić
zwycięzcę rundy powinien posłużyć się gradacją technik Thaiboxing wymienionych w
punkcie 10.10 oraz akcji dozwolonych w Thaiboxing w punkcie 10.11.
10.13 Walki turniejowe muszą zakończyć się wygraną jednego z zawodników. Podczas
rozgrywek ligowych i szkoleniowych (walki sparringowe) dopuszczalne są remisy.
Art.11 NIEREGULAMINOWE ZACHOWANIA, AKCJE i TECHNIKI W THAIBOXING (FAULE)
11.1 Pod pojęciem faulu rozumie się zamierzone działanie zawodnika mające na celu
osiągnięcie przewagi w walce poprzez zastosowanie niedozwolonych technik, akcji,
bądź też nieregulaminowe zachowanie w ringu.
11.2 Przez nieregulaminowe zachowanie uważa się:
11.2.1 gryzienie, opluwanie przeciwnika lub używanie niecenzuralnego słownictwa,
11.2.2 agresywne zachowanie w stosunku do Sędziego ringowego lub do każdej
innej osoby wchodzącej w skład zespołu sędziowskiego,
11.2.3 walka po komendzie „BREAK” bez wycofania się oraz bez komendy ,,FIGHT”
(„WALCZ”),
11.2.4 pozbycie się ochraniacza szczęki w trakcie walki,
11.2.5 wykonanie więcej niż dwóch kroków po przechwycie kopnięcia,
11.2.6 rzucanie się na przeciwnika,
11.2.7 atak na leżącego przeciwnika,
11.2.8 opuszczenie przezsekundanta (lub sekundantów) wyznaczonego miejsca przy
ringu w trakcie walki,
11.2.9 celowe upadanie w trakcie walki,
11.2.10 odwracanie się w czasie walki.
11.3 Przez nieregulaminowe akcje uważa się:
11.3.1 wykonanie technik przy użyciu lin (stawanie na linach, trzymanie, podpieranie,
ocieranie głowy przeciwnika o liny),
11.3.2 uderzanie pięścią, kolanem, łokciem lub nadeptywanie ochraniacza krocza
przeciwnika; w sytuacji, gdy jeden z zawodników został przypadkowo uderzony
w krocze, Sędzia ringowy nakazuje zatrzymanie czasu; zawodnik
poszkodowany powinien maksymalnie po 5 minutach podjąć ponownie walkę;
gdy nie jest w stanie po tym czasie kontynuować walki Sędzia ringowy ogłasza
jego przegraną (przez RSC),
11.3.3 celowe ataki na kręgosłup, tył głowy przeciwnika, stawy kolanowe, stawy
łokciowe, krtań lub szyję, odpychanie przeciwnika bez zadawania technik
nożnych lub ręcznych,
11.3.4 spowodowanie upadku (przewrócenia się przeciwnika) w sposób inny niż
opisane w punktach 10.10 lub 10.11.
11.4 Przez nieregulaminowe techniki uważa się:
11.4.1 uderzanie nasadą rękawicy,
11.4.2 uderzanie głową,
11.4.3 rzuty przez bark,
11.4.4 przełamywanie kręgosłupa w odcinku lędźwiowym,
11.5 Jeżeli zawodnik nie stosuje się do poleceń Sędziego ringowego i walczy w sposób
nieregulaminowy (zachowanie, akcje lub techniki) podlega systemowi kar. Sędzia
ringowy w zależności od powagi wykroczenia ma obowiązek albo ukarać zawodnika
stosując system kar albo natychmiast zdyskwalifikować zawodnika (zobacz punkt
8.3.15).
11.6 System kar w Thaiboxing jest jak poniżej:
11.6.1 upomnienie,
11.6.2 drugie upomnienie,
11.6.3 oficjalne ostrzeżenie,
11.6.4 drugie oficjalne ostrzeżenie (odjęcie punktu w danej rundzie),
11.6.5 trzecie oficjalne ostrzeżenie (odjęcie punktu w danej rundzie),
11.6.6 czwarte oficjalne ostrzeżenie (dyskwalifikacja).
11.7 W przypadku udzielenia upomnienia Sędzia ringowy ma obowiązek postępować
zgodnie z punktem 8.3.13.
11.8 W przypadku udzielenia ostrzeżenia Sędzia ringowy ma obowiązek postępować
zgodnie z punktem 8.3.14.
11.9 Zawodnik w czasie całego pojedynku może otrzymać tylko 2 upomnienia za
nieregulaminowe prowadzenie walki. Liczba otrzymanych upomnień dotyczy
wszystkich sytuacji gdy został naruszony regulamin Thaiboxing.
11.10 Ostrzeżenia udzielane zawodnikom muszą być zarejestrowane na kartach punktowych.
11.11 System kar musi być stosowany w sposób logiczny w czasie całej walki.
11.12 System kar jest stosowany również w przypadku nieregulaminowego zachowania
sekundanta w trakcie prowadzonej walki.
Za nieregulaminowe zachowanie sekundanta odpowiada zawodnik i on jest karany
przez Sędziego ringowego.
Art.12 KNOCKDOWN
12.1 Z sytuacją nazywaną w Thaiboxing „knockdown” mamy do czynienia w sytuacji gdy po
silnym ciosie zawodnik:
12.1.1 dotknie podłogi ringu innymi częściami ciała niżstopy,
12.1.2 bezwładnie upadnie na liny,
12.1.3 nie przewraca się lub nie upada na liny ale jest bliski utraty przytomności lub
nie reaguje na polecenia Sędziego ringowego a jego zachowanie jest
nielogiczne.
12.2 Gdy zaistnieje jeden z warunków wymienionych od 12.1.1 do 12.1.3 Sędzia ringowy
musi natychmiast przerwać walkę komendą „STOP” z uniesionym do góry palcem,
następnie odesłać przeciwnika do neutralnego narożnika i rozpocząć liczenie
zawodnika uderzonego, zaczynając od jeden kończąc na dziesięć i sygnalizując to
palcami, jeden co sekundę. Jeżeli przeciwnik nie uda się do neutralnego narożnika lub
z niego wyjdzie Sędzia ringowy przerywa liczenie. Dopiero po powtórnym udaniu się
zawodnika do neutralnego narożnika Sędzia ringowy wznawia liczenie uderzonego
zawodnika. Jeżeli liczony zawodnik przy haśle „8” (osiem) wykazuje zamiar dalszego
udziału w walce Sędzia ringowy przerywa liczenie, sprawdza gotowość zawodnika
poprzez komendę „GARDA” (zawodnik musi przyjąć pozycję walki oraz wykonać jeden
krok w stronę sędziego, ten lekko uderza z góry w rękawice zawodnika); jeżeli
sprawdzenie gotowości zawodnika przebiegnie pomyślnie (zawodnik reaguje na
komendy Sędziego ringowego i stabilnie utrzymuje pozycję walki) Sędzia ringowy
wznawia walkę komendą „WALCZ”.
12.3 W sytuacji gdy zawodnik jest gotów do podjęcia walki przed hasłem „8” (osiem) Sędzia
ringowy ma obowiązek postąpić jak w przypadku 12.2.
12.4 W sytuacji gdy zawodnik nie jest gotów do podjęcia walki przed hasłem „8” (osiem) lub
na hasło „8” (osiem) Sędzia ringowy ma obowiązek dokończyć liczenie do hasła
„10” (dziesięć) i zakończyć walkę przez knockout (KO). W wyjątkowych sytuacjach
Sędzia ringowy może zastosować punkt 9.2 regulaminu Thaiboxing.
12.5 Jeżeli obaj zawodnicy upadną razem, sędzia ringowy powinien odliczać tak długo
dopóki którykolwiek z nich leży. Jeżeli obaj zawodnicy są wyliczeni do dziesięciu (10)
zwycięża ten, który zgromadził do tego momentu więcej punktów. W sytuacji gdy
upadając, zawodnicy zaplączą się w liny, Sędzia ringowy może opóźnić liczenie,
pomagając im wyplątać się z lin.
12.6 Jeżeli leżący zawodnik wstanie przed wyliczeniem do „10” (dziesięciu) i znów upadnie
Sędzia ringowy powinien kontynuować liczenie. Po wyliczeniu do „10” (dziesięciu)
kończy walkę przez „knockout” (KO).
12.7 Kiedy zawodnik został wyliczony trzy razy w trakcie walki, Sędzia ringowy kończy
pojedynek werdyktem „nokaut techniczny” (TKO) – zob. punkt 9.5
12.8 W walkach grupy wiekowej junior, Sędzia ringowy po dwukrotnym liczeniu zawodnika
w trakcie walki, kończy pojedynek werdyktem „nokaut techniczny” (TKO) – zob. punkt
9.5.
Art. 13 PROCEDURA PO ZNOKAUTOWANIU
13.1 Jeżeli zawodnik po otrzymaniu silnego ciosu(-ów) przegra przez knockout (KO),
powinien być skontrolowany przez lekarza/ratownika medycznego zawodów. W
przypadku zaistnienia podejrzenia, że potrzebna jest dalsza pomoc lekarska, zawodnik
powinien zostać przetransportowany do najbliższego szpitalnego oddziału
ratunkowego (SOR) celem udzielenia mu specjalistycznej pomocy lekarskiej.
13.2 W przypadku konieczności udzielenia zawodnikowi pomocy jeszcze w ringu to
lekarz/ratownik medyczny zawodów decyduje kto jeszcze może przebywać w pobliżu
poszkodowanego. Samodzielne podejście osób trzecich do poszkodowanego jest
zabronione. Sędzia ringowy jest odpowiedzialny za utrzymanie porządku w ringu.
13.3 Zawodnik, który przegrał przez „knockout” (KO) po silnym uderzeniu w głowę, przed
startem w kolejnych zawodach musi przedstawić aktualne orzeczenie lekarskie
dopuszczające go do zawodów Thaiboxing. Przez zwrot „aktualne orzeczenie” rozumie
się odpowiedni wpis dokonany w książeczce sportowo-lekarskiej (bądź zaświadczenie)
z datą po zaistnieniu „knockoutu” (KO).
Art. 14 DOPING
14.1 Stosowanie środków dopingujących pod każdą postacią jestzabronione.
14.2 Zawodnicy, trenerzy, sędziowie lub obsługa zawodów w sytuacji zażywania
niedozwolonych substancji (środków dopingujących) zostaną usunięci z zawodów ze
skutkiem natychmiastowym. O tym fakcie zostaną poinformowane odpowiednie
władze PZKB.
Art. 15 INNE POSTANOWIENIA I INTERPRETACJA
15.1 Interpretacja przepisów jak również podejmowanie decyzji w przypadkach nie objętych
powyższym regulaminem należą do Sędziego głównego działającego w porozumieniu
Delegatem sportowym PZKB.
Źródło – Polski Związek Kickboxingu pzkickboxing.pl
